Sınırlı sayıda bir heykel koleksiyonuna sahip “Metropolis” adını verdiği yeni sanat projesini brutalizm, metropoliten mimari ve kentsel öğelerden aldığı ilhamla oluşturan Savastano, gelecek nesiller için bir dizi heykelle insana hizmet eden yeşil bir gelecek tasarımının olanaklarını sorguluyor. Sanatçı, bilinen sebeplerle kolaylıkla onaylanan bir tasarım şekli yerine ters yolu seçerek çoğunluğun aleyhine azınlığın sözcülüğünü üstleniyor.
Savastano’nun heykel koleksiyonu hümanizm kültürü çerçevesinde yetişmiş ancak insan ihtiyaçlarını oldukça hiçe sayan zıt gerçeklerle karşılaşan bir bireyin vizyonunu temsil etmekte. İtalyan sanatçı, 8 senelik İstanbul yaşamı sürecinde yaptığı gözlemler ve deneyimleri, büyük bir kent merkezindeki yaşam kontekstinde insanın gerçek ihtiyaçlarını unutturan spekülatif ve ekonomi eksenli oluşturulmuş yapı çılgınlığının yarattığı dinamikleri, sorguluyor.
